Życie prywatne Józefa Piłsudskiego, Historia Polski-ebooki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ANNA STASZEWSKA
ŻYCIE PRYWATNE JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO
Toruń 2001
Józef Piłsudski
Spis treści:
1.
1.
Wprowadzenie.
2.
2.
Rozdział I – Dzieciństwo i młodość.
3.
3.
Rozdział II – Kobiety w życiu Józefa Piłsudskiego.
4.
4.
Rozdział III – Zwyczaje i zainteresowania.
5.
5.
Podsumowanie.
6.
6.
Przypisy.
7.
7.
Bibliografia.
WPROWADZENIE
Życie Marszałka Piłsudskiego było opisywane już wiele razy. Na ogół jednak autorzy skupiali się na jego działalności politycznej i tylko
marginalnie wspominali o życiu prywatnym. W tej pracy celem moim będzie pokazanie przede wszystkim prywatnego życia Józefa Piłsudskiego.
Jakimi ludźmi się otaczał, co lubił robić, jak odpoczywał, jakim był człowiekiem.
Zacznę od krótkiego przedstawienia jego dzieciństwa, następnie przejdę do lat szkolnych i pierwszych prób konspiracji. Szerzej omówię
okres zesłania i wejście Ziuka w dorosłe życie. Kolejny rozdział będzie poświęcony kobietom, które były dla niego ważne. Czasami wpływały na jego
decyzje, ale częściej to on zupełnie zmieniał, a czasami niszczył ich życie. W ostatnim rozdziale omówię zainteresowania i przyzwyczajenia
Marszałka. Niektóre z nich wszak hołubił przez całe życie.
Zdaję sobie sprawę z tego, że nie wyczerpię tematu i nie jest to moim celem. Chcę jedynie spojrzeć, na tę tak ważną dla nas Polaków
postać, z innej strony. Nie zamierzam szukać tanich sensacji ani udowadniać, że Piłsudski nie jest wart swej legendy. Chcę pokazać, że był
niezwykłym człowiekiem, który nie był pozbawiony ludzkich słabości. A mimo nich, bo trudno powiedzieć, że dzięki nim, dokonał rzeczy niezwykłej
poprowadził Polaków ku niepodległości i wprowadził Polskę w dwudziesty wiek. Różne mogą być oceny zarówno samego Józefa Piłsudskiego jak i
motywów jego działania oraz ich skutków. Różne zresztą były momenty w jego długiej karierze politycznej. Jedno jednak trzeba przyznać, stał się
symbolem walki o wolną Polskę i na trwałe znalazł miejsce w naszej narodowej historii.
ROZDZIAŁ I
DZIECIŃSTWO
5 grudnia 1867 r. w Zułowie na Litwie urodził się Józef Klemens Piłsudski. Był czwartym dzieckiem, a drugim synem, Józefa Wincentego
Piotra Piłsudskiego i jego żony Marii z Billewiczów.
rodzice Józefa Piłsudskiego Józef z bratem Bronisławem
Początki rodów Piłsudskich i Billewiczów są odległe, były one bardzo zasłużone dla historii Litwy i Żmudzi. Rodziny te nie należały do
najbogatszych, ale ich zamożność pozwalała na dostatnie i beztroskie życie.
Tak też upłynęło dzieciństwo Józefa Piłsudskiego, zwanego zdrobniale Ziukiem ( miał on liczne rodzeństwo: cztery siostry i pięciu braci,
najmłodsze bliźnięta zmarły w niemowlęctwie) Dwór w Zułowie otoczony był pięknym parkiem, przez który płynęła rzeczka. Dziećmi zajmowały się
bony i guwernantka oraz liczna służba. Dom prowadzono z rozmachem a reforma uwłaszczeniowa i represje popowstaniowe nie odbiły się na nim
ujemnie. Stan ten mógłby trwać długo gdyby nie działalność gospodarcza głowy rodziny. Józef Wincenty rzucił się w wir inwestycji i ulepszeń,
próbował produkować drożdże i terpentynę, rozbudował gorzelnię i młyn. Niczego jednak nie ukończył, a jego inwestycje były oparte raczej na
pobożnych życzeniach niż na faktycznym rozeznaniu rynku. Po kilku latach takiego gospodarowania i po pożarze w 1874 roku, który strawił
wszystkie zabudowania, okazało się, że majątek jest tak zadłużony, że nie ma pieniędzy na jego odbudowę. Cała rodzina przeniosła się zatem do
Wilna.
1)
dwór w Zułowie
Wszystkie dzieci państwa Piłsudskich były wychowywane w duchu patriotyzmu i poszanowania tradycji narodowych. Wszak jeden z
protoplastów rodu sygnował swym podpisem Unię Horodelską
2)
, a Józef Piłsudski – ojciec był komisarzem na powiat kowieński w czasie powstania
styczniowego. W tych okolicznościach zderzenie wychowania domowego z systemem, który obowiązywał w rosyjskiej szkole musiał prowadzić do
konfliktu. Sam Piłsudski wspominał po latach ten okres swego życia jako pewnego rodzaju katorgę.
Nie ma zbyt wiele źródeł dotyczących lat szkolnych przyszłego marszałka, ale wiemy, że trzy razy został ukarany aresztem
szkolnym za raczej drobne wykroczenia. W dokumentach szkolnych znalazły się stwierdzenia, że był uczniem dość zdolnym, ale lekkomyślnym,
który niezbyt przykładał się do nauki i często opuszczał lekcje. Niedostatecznie dobrze władał, w mowie i piśmie, językiem rosyjskim, bo czytał zbyt
dużo polskich książek.
3)
To ostatnie stwierdzenie nie jest oczywiście, z naszego punktu widzenia, zarzutem.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]